خط فاصله

امام حسن (ع) احساس کرد باید معاویه را در گردنکشی و گستاخیش آزاد بگذارد و او را بوسیله قدرتی که به دستش افتاده در معرض آزمایش عموم بگذارد با اینحال در قرار داد صلح از او تعهد گرفت که در روش خود و یاران و هواردارانش از کتاب خدا وسنت تخطی نکند، شیعیان را در شمار امویان بگناهی نگیرد، شیعیان از همه ی مزایا و حقوقی که دیگران از آن بهره مندند برخوردار باشند و شرط دیگری که امام حسن خود میدانست معاویه به هیچیک از آنها وفا نخواهد کرد و خلاف آن را بجای خواهد آور. این زمینه ای بود که امام حسن برای برداشتن نقاب از چهره ی زشت امویان و زودودن لعاب رنگینی که معاویه بر روی خود کشیده بود، فراهم ساخت و کاری کرد که معاویه و دیگر قهرمانان(باند اموی) با همان واقعیت جاهلی و با همان دلهای بیگانه از روح اسلام و سینه های پر کینه ئی که لطف و محبتهای اسلام سرموئی از کین های بدر و حنین را از آن نزد دوره بود، به مردم معرفی شود.
باری، روش امام حسن به حقیقت انقلابی کوبنده بود در پوشش مسالمتی اجتناب ناپذیر و فراهم آمده ی شرایطی خاص ، یعنی در هم آمیخته شدن حق و باطل و مسلح شدن باطل به حربه ئی خطرناک و قدرتی عظیم.#نرمش_قهرمانانه